Dag 2 van Jade naar Gluckstadt

Ik was om 5 uur al wakker vanmorgen. Het was toen al licht in de graansilo. Ik had een vervelende hoofdpijn. Of te vast geslapen of toch te weing gedronken gister, een combi hiervan sluit ik ook niet uit. Ik neem 2 paracetsmolletjes met een flinke plens water, breng een bezoekje aan de wc en ga nog even liggen. Half slapend bel ik Bob. Zijn laatste werkdag voor de vakantie vandaag. Ik val toch nog ff in slaap. Om 7 uur sta ik op en de hoofspijn is bijna verdwenen. Ik pak mijn boeltje weer in en hang het aan mijn fiets.  Mijn ontbijtje maak ik zelf in de buitenkeuken. Havermoutpap met appel en walnootjes…ik kom er achter dat ik de kaneel en honing niet heb ingepakt….beetje jammer. En een beker oploskoffie. Om half 9 zit ik weer op mijn fietsje. Het is droog en het zonnetje schijnt. Al snel fiets ik weer in mijn sporthempje en korte broek. Ik vertik het om een lange fietsbroek aan te trekken in mijn vakantie. Ongeacht het weer.

Eerst fiets ik nog een stuk langs de dijk maar daarna vooral tussen de weilanden en af een toe een stukje bos. In een klein dorpje is de bank met geldautomaat verdwenen. In duitsland lopen ze wat achter met pinbetalen en ik moet vandaag 2 keer met een veerdienst dus moet wat contant geld hebben. Iets verderop zit de bakker. Ik wil 2 broodjes kopen en dan wat extra pinnen. Nou dat kon dus niet. Pinnen mag pas vanaf 15 euro en niks extra’s. Ik ben zo’n muts die dus door Duitsland fietst zonder contant geld. Bakkersvrouw pissig, ik teleurgesteld en een beetje uit mijn hum. Maar voordat het drama in mijn hoofd groter word zie ik toch nog een pinautomaat en kan ik weer opgelucht verder trappen.

Om half 11 ben ik bij bij de pond die mij over de Wezer brengt. Er staat een gebouw waarvan ik twijfel of het echt oud is of in die stijl is nagemaakt ik het wel op de foto en neem me voor het later op te zoeken wat ik moet nu de boot halen. De overtocht kost € 4.20 ( maar zwemmen is geen optie🤪)

Kunst of kitch?

Aan de andere kant van het water is het meteen gedaan met de rust. Bremen is een drukke stad met veel verkeer en net zo veel stoplichten. Ik ben blij wanneer ik er weer uit ben. Ik fiets echt wel door mooie gebieden en het landschsp word ook steeds glooiender. Klimmetjes wil ik het nog nier noemen maar af en toe sjees je wel met dubbele snellheid naar beneden

Ik geniet van mijn vrijheid, van t fietsen de omgeving, de vogeltjes ( hier hoor je nog wel leeuwerikken mam! En af en toe een koekoek) maar 80 km krijg ik het toch wel beetje zwaar. Ik heb nog geen eelt op mijn billen en ik voel ze nu toch wel wat. Doorzetten en eelt kweken! Maar 10 km voor t einde voel ik me ineens echt niet meer zo fris en fruitig. Ik word trillerig en moet bijna overgeven. Gelukkig kom ik net langs een supermarkt. Ik vermoed dat ik een hongerklop heb. Ik haal snel een fles drinkyoghurt ( die is heel lekker in Duitsland) en drink die helemaal leeg.  En als ik bij de de veerdienst aankom, die me over de Elbe gaat brengen, (5 euro) snaai ik nog ff een paar handjes pinda’s. Ik ben er weer. Toch ben ik blij dat mijn navigatie ook de varende km’s telt. Want als we aan de overkant zijn hoef ik er nog maar 3.5km.

Net na 18 uur bel ik aan bij mijn host voor vanavond. We kletsen wat over fietsen, fietsvakanties, zijn prachtige tuin en de gierzwaluwen die onder zijn dakgoot een nest hebben. Maar om half 9 gaat hij tv kijken en taai ik af naar de logeerkamer. De social media ff bekijken, wat foto’s uploaden en deze blog schrijven. En daarna lekker slapen ( hopelijk) want de kat des huizes zit te miauwen voor mijn deur….(geeft wel gevoel van thuis want onze Gizmo flikt dat ook heel vaak.